Władysław Rybakowski

---

Życiorys

Władysław Rybakowski, urodzony w rodzinie cieśli Wawrzyńca i Marianny z Borowińskich, po zakończeniu nauki w szkole powszechnej zdecydował się na naukę zawodu kowala. Jego życie zawodowe i społeczne napotkało wielkie zmiany, gdy w marcu 1908 roku objął stanowisko naczelnika krotoszyńskiego gniazda „Sokoła”. W czasie I wojny światowej został powołany do armii pruskiej, gdzie służył w artylerii, osiągając stopień sierżanta.

Po zakończeniu działań wojennych, 24 grudnia 1918 r. Rybakowski powrócił do Krotoszyna. Już w nowym roku, 1 stycznia 1919 r., odegrał kluczową rolę w akcji zdobycia koszar niemieckich w Krotoszynie. Jego strategia przyniosła wymierne korzyści – zdobyte wówczas znaczne ilości broni i amunicji były nieocenione podczas działań na rzecz wyzwolenia regionu oraz w obronie granicy między Zdunami a Cieszkowem.

W lutym 1919 roku, po utworzeniu Żandarmerii Konnej w powiecie krotoszyńskim, Rybakowski, jako wachmistrz, został zastępcą dowódcy oddziału w strukturach Żandarmerii Krajowej Sił Zbrojnych, które działały w byłym zaborze pruskim. Po zakończeniu wojny, w trudnych czasach międzywojennych, a także podczas hitlerowskiej okupacji, sprawował funkcję kolejarza oraz czynnie uczestniczył w pracy w straży pożarnej.

Warto zaznaczyć, że podczas całej wojny Władysław Rybakowski chronił orła z pomnika Józefa Piłsudskiego w Krotoszynie oraz tablicę upamiętniającą Powstanie Wielkopolskie. Po długim życiu, znalazł spokój na cmentarzu w Krotoszynie.

Działalność publiczna

Władysław Rybakowski był aktywnym działaczem społecznym i politycznym, zaangażowanym w różnorodne inicjatywy związane z historią i kulturą regionu.

Jako członek Związku Powstańców Wielkopolskich, Rybakowski nie tylko uczestniczył w wydarzeniach związanych z powstaniem, ale również dokumentował swoje doświadczenia, tworząc rękopiśmienne wspomnienia, które stanowią cenne źródło historyczne.

Jego zaangażowanie nie ograniczało się tylko do działalności wojskowej; był także honorowym członkiem krotoszyńskiego „Sokoła”, organizacji, która promowała kulturę fizyczną i obywatelską.

Działalność artystyczna

Władysław Rybakowski jest autorem różnych amatorskich dzieł teatralnych, które wystawiał oraz reżyserował na scenie Bazaru krotoszyńskiego. Jego twórczość obejmuje również piosenki, które zyskały popularność wśród powstańców.

Rodzina

Władysław Rybakowski był osobą, która dwukrotnie ożeniła się. Jego pierwszą małżonką była Agnieszka z Jankiewiczów, która zmarła w 1926 roku. Z tego związku przyszedł na świat syn Kazimierz, żyjący w latach 1920-1991, oraz córka Czesława, znana z nazwiska Serek-Mizera, która również doczekała się długiego życia, trwającego od 1914 do 1988 roku.

W drugiej połowie życia, Władysław związany był z Zuzanną Zofią z Szymkowiaków, która przyszła na świat w 1901 roku, a zmarła w 1972 roku. Ta relacja również zaowocowała dziećmi, w tym Barbarą, znaną jako Płócienniczak (1928-1989), Józefem (1935-1991) oraz Romanem (1940-2000).

Warto podkreślić, że Władysław miał wnuka, Janusza Rybakowskiego (ur. 1946), który jest profesorem psychiatrii na poznańskim Uniwersytecie Medycznym. Dodatkowo, jego prawnuk, Filip Rybakowski (ur. 1973), również związał swoją karierę z tą dziedziną i pracuje jako profesor psychiatrii. W rodzinie Rybakowskich znajdziemy zatem wybitnych przedstawicieli nauki, kontynuujących tradycje i pasje przodków.

Odznaczenia

W gronie wybitnych postaci, Władysław Rybakowski otrzymał wiele prestiżowych wyróżnień za swoje zasługi. Wśród nich można wymienić:

• Odznakę „Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska”,
• Miecze Hallerowskie,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Medale: brązowy, srebrny i złoty Za Zasługi dla Pożarnictwa.

Warto zaznaczyć, że 23 lutego 2012 roku, uchwałą Rady Miejskiej Krotoszyna, rondo znajdujące się przy skrzyżowaniu ulic Łąkowej i Bolewskiego zyskało zaszczytne imię Władysława Rybakowskiego.

---

Oceń: Władysław Rybakowski

---