Tadeusz Bartoś

---

Życiorys

Tadeusz Bartoś rozpoczął swoją drogę w zakonie dominikańskim w 1987 roku, kiedy to 8 września złożył śluby zakonne. W okresie od 1987 do 1993 roku odbywał studia teologiczne w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym ojców Dominikanów w Krakowie. Otrzymał święcenia kapłańskie dnia 22 maja 1993 roku, a w tym samym roku z powodzeniem obronił swoją pracę magisterską na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, której temat brzmiał: Idea racjonalizacji teologii w Kole Krakowskim w latach 1936–1939. Następnie, w latach 1994–1998, kontynuował kształcenie na studiach doktoranckich na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie obronił doktorat na podstawie pracy dotyczącej teorii miłości Tomasza z Akwinu.

W 2007 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, na podstawie książki zatytułowanej Metafizyczny pejzaż. Świat według Tomasza z Akwinu, która zdobyła nominację do nagrody „Śląski Wawrzyn Literacki” na rok 2006. W swojej karierze akademickiej pełnił funkcje wykładowcy antropologii filozoficznej w Kolegiach Filozoficzno-Teologicznych Dominikanów, zarówno w Krakowie, jak i Warszawie. Został także współzałożycielem oraz dyrektorem Dominikańskiego Studium Filozofii i Teologii w Warszawie, które obecnie kontynuuje działalność jako Studium Filozofii i Historii Idei WSFT.

W swoich badaniach naukowych, Tadeusz Bartoś specjalizuje się w myśli Tomasza z Akwinu i jest autorem przekładów m.in. Komentarza do Ewangelii Jana. Obok działalności naukowej, jego prace publicystyczne koncentrują się na analizach teologicznych i filozoficznych problemów dotyczących Kościoła katolickiego w Polsce, w tym bieżących wydarzeń. Jego komentarze można znaleźć w wielu znaczących czasopismach, takich jak Gazeta Wyborcza, Tygodnik Powszechny, Dziennik, Znak, Przegląd Polityczny, Tygodnik Przegląd, Newsweek oraz Polityka. W jego artykułach oraz wywiadach często pojawia się krytyczne spojrzenie na niektóre zjawiska w Kościele oraz nauczanie Kościoła, na przykład w kwestiach dotyczących homoseksualności.

Dnia 25 stycznia 2007 roku, Tadeusz Bartoś opuścił Zakon Kaznodziejski. Obecnie w swojej działalności naukowej bada nowożytne teorie kultury oraz historię wpływu idei religijnych, filozoficznych i politycznych, z dużym naciskiem na myśli Fryderyka Nietzschego i Martina Heideggera. Mieszka w Warszawie i jest profesorem nadzwyczajnym w Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku oraz filii Akademii Finansów i Biznesu Vistula w Warszawie.

W 2007 roku został współzałożycielem i dyrektorem programowym Studium Filozofii i Historii Idei WSFT w Warszawie. Był także jurorem Nagrody Literackiej Nike w latach 2007–2009 oraz laureatem nagrody Hiacynt, przyznawanej corocznie przez Fundację Równości. W 2008 roku wydał książkę Jan Paweł II. Analiza krytyczna, w której polemizował z powszechnie przyjętymi ocenami pontyfikatu Jana Pawła II. Publikacja ta wywołała liczne dyskusje, zarówno w środowiskach kościelnych, jak i wśród katolickich publicystów.

W 2019 roku zadebiutował jako powieściopisarz, wydając książkę Mnich, której fabuła oparta jest na osobistych wątkach autobiograficznych. Od lutego do grudnia 2021 roku był stałym felietonistą internetowego Halo.Radia. Tadeusz Bartoś jest członkiem Stowarzyszenia Unia Literacka, kontynuując swoją pracę w dziedzinie literatury i filozofii.

Publikacje autorskie

Oto przegląd publikacji autorstwa Tadeusza Bartosia, który jest znanym myślicielem i autorem wielu ważnych prac. Jego książki koncentrują się na różnych aspektach teologii, filozofii i duchowości. Poniżej znajduje się lista jego najważniejszych publikacji:

• Tomasza z Akwinu teoria miłości. Studium nad Komentarzem do księgi „O imionach Bożych” Pseudo-Dionizego Areopagity, Kraków 2004. ISBN 83-89598-27-2,
• Pięć słów Kościoła, (współautor), red. H. Stompor, Warszawa 2005. ISBN 83-89781-04-2,
• Metafizyczny pejzaż. Świat według Tomasza z Akwinu, Kraków 2006. ISBN 83-89598-93-0,
• Ścieżki wolności. O teologii, sekularyzacji, demokracji w Kościele, celibacie i…, (wspólnie z K. Bielawskim), Kraków 2007. ISBN 978-83-89598-82-0,
• Wolność, równość, katolicyzm, Warszawa 2007. ISBN 978-83-7414-339-4,
• Jan Paweł II. Analiza krytyczna, Warszawa 2008. ISBN 978-83-60457-46-7,
• Nowe światło. Kościół a teologia dwudziestego wieku, oprac. T. Bartoś, Kraków 2008. ISBN 978-83-89598-55-4,
• W poszukiwaniu mistrzów życia. Rozmowy o duchowości, (wspólnie z W. Eichelbergerem, W. Szczawińskim), Warszawa 2009. ISBN 978-83-7554-087-1,
• Koniec prawdy absolutnej. Tomasz z Akwinu w epoce późnej nowoczesności, Warszawa 2010. ISBN 978-83-7414-808-5,
• Kłopot z chrześcijaństwem. Wieczne gnicie, apokaliptyczny ogień, praca, (wspólnie z Agatą Bielik-Robson), Warszawa 2013. ISBN 978-83-7554-664-4,
• Mnich. Historia życia, którego nie było, Wydawnictwo: Marginesy, Warszawa 2019. ISBN 978-83-65973-94-8,
• Klątwa Parmenidesa, PWN, Warszawa 2020,
• Upadek, niemożliwy. Eseje filozoficzne, Pasaże, 2021.

Publicystyczny dorobek Tadeusza Bartosia odzwierciedla jego głębokie zainteresowanie tematami związanymi z religią i filozofią, a także jego umiejętność analizowania owych zjawisk w kontekście współczesnym.

Autorstwo przekładu

Tomasz z Akwinu, w swoim dziele pt. Komentarz do Ewangelii Jana, doczekał się przekładu, który został wykonany przez Tadeusza Bartosia. Publikacja miała miejsce w Kętach w roku 2002 i nosi numer ISBN 83-88524-20-8.

---

Oceń: Tadeusz Bartoś

---