Walenty Kosmalski

---

Życiorys

W 1933 roku Walenty Kosmalski ukończył szkołę podstawową w swoim rodzinnym mieście. Dzięki wyjątkowemu talentowi muzycznemu, zyskał możliwość dołączenia do orkiestry 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. W tym okresie, przez dwa lata, rozwijał swoje umiejętności w zakresie gry na instrumentach dętych oraz perkusyjnych, ucząc się pod okiem kapitana kapelmistrza Władysława Sadowskiego, zarówno w teorii, jak i praktyce.

Rok 1935 to moment, w którym Walenty został oddelegowany na egzamin do Wojskowej Szkoły Muzycznej w Katowicach. Po pozytywnym zaliczeniu egzaminu, rozpoczął naukę w klasie tuby jako instrumentu głównego, pod okiem profesora Feliksa Kwiatkowskiego, natomiast w klasach kontrabasu oraz fortepianu jako instrumentów dodatkowych u profesorów Jana Głuszyńskiego i Marii Wernickiej. Zajęcia z teorii muzyki prowadzone były przez dr. Adama Mitchę, dr. Cyrusa Sobolewskiego, Tadeusza Prajsnera oraz kapitana Mariana Drożyńskiego.

Po trzech latach intensywnej nauki oraz zdaniu wszystkich egzaminów, Kosmalski został przydzielony do Orkiestry Batalionu Stołecznego w Warszawie, w której kapelmistrzem był kapitan kplm. Zygmunt V Grabowski. W trakcie kampanii wrześniowej wziął udział w obronie Warszawy, należąc do 2. kompanii Batalionu Stołecznego. Niestety, 28 września 1939 roku, jego losy zaprowadziły go do niewoli niemieckiej, jednakże zdołał uciec już 7 października. Po powrocie do domu, w wyniku tzw. „łapanki”, został aresztowany przez Niemców i wywieziony na przymusowe roboty do Rzeszy.

Od 2 października 1941 roku do 2 września 1942 roku przebywał w niemieckim więzieniu. Następnie trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie przebywał aż do 1 maja 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej, Kosmalski wrócił do Krotoszyna. To właśnie tam, powołał do życia kilka zespołów muzycznych i objął funkcję kapelmistrza. W latach 1948–1952 kierował orkiestrą dętą przy Cukrowni w Zdunach, a od 1952 do 1957 roku orkiestrą przy zakładach TOR w Krotoszynie. W 1957 roku, objął stanowisko kapelmistrza w orkiestrze przy zakładach mechanicznych Bumar w Łabędach, gdzie rozwijał swoją artystyczną oraz pedagogiczną działalność w związkach zawodowych i szkołach przyzakładowych.

Rok 1979 przyniósł mu przejście na zasłużoną emeryturę, po wcześniejszej pracy w Bumarze Łabędy. Po wybudowaniu własnego domu, zamieszkał w Paczynie na Śląsku, jednakże w drugiej połowie lat 80. postanowił wrócić do Krotoszyna, wybierając życie na osiedlu Korczaka. Niemal do końca swoich dni aranżował różnorodne utwory muzyczne, co pozostawiło trwały ślad w lokalnej kulturze.

Walenty Kosmalski zmarł 3 grudnia 1987 roku w Krotoszynie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny. Został pochowany w nowej części krotoszyńskiego cmentarza, obok swojej żony Marii z domu Rosik, z którą ożenił się w 1947 roku. Mieli trzech synów: Ryszarda, Włodzimierza i Jana, oraz troje wnuków i trzy wnuczki.

Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz wiele wyróżnień regionalnych i resortowych. Notka biograficzna o Walentym Kosmalskim ukazała się również w publikacji „Przyczynek do historii Orkiestry 56 Pułku Piechoty Wlkp.” autorstwa Jana Teresińskiego, wydanej w 1990 roku w Krotoszynie.

---

Oceń: Walenty Kosmalski

---