Wawrzyniec Mazany


Wawrzyniec Mazany, znany również pod pseudonimami „Wawrzyn”, „Krüger” oraz „Jankowski”, to postać emblematu w historii Polski. Urodził się 3 sierpnia 1891 roku w Krotoszynie, gdzie zaczynała się jego życiowa droga, która prowadziła go do czynnika militarnego.

Był kapitanem administracji Wojska Polskiego, co podkreśla jego znaczenie w ramach struktur wojskowych. Poza tym, Mazany zaangażował się w działalność Związku Walki Zbrojnej, co demonstruje jego patriotyzm i oddanie sprawie niepodległości. Niestety, jego życie zakończyło się w 1942 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii.

Życiorys

Wawrzyniec Mazany przyszedł na świat w chłopskiej rodzinie, a jego rodzicami byli Michał oraz Franciszka, z domu Głowacka. Edukację podstawową zdobywał w Krotoszynie w latach 1898–1905. W 1917 roku, w obliczu wybuchu I wojny światowej, został powołany do armii niemieckiej, jednak niebawem zdezerterował, kiedy rozpoczęło się Powstanie Wielkopolskie.

Na początku lat 20. XX wieku, w latach 1922–1924, Mazany kontynuował naukę w szkole średniej. W międzyczasie uzyskał stopień podporucznika. W marcu 1937 roku, dzięki serii awansów, został mianowany kapitanem z datą powołania na 19 marca 1937, zajmując 75. lokatę w korpusie oficerów administracji, w grupie administracyjnej. W marcu 1939 roku służył w 58 pułku piechoty, gdzie pełnił rolę oficera administracyjno-materiałowego.

W sierpniu 1939 roku powierzono mu zadania związane z Ośrodkiem Zapasowym 14 Dywizji Piechoty w Strzelcach koło Kutna, pozostając w składzie jednostki podczas Kampanii wrześniowej.

Po powrocie do Poznania w październiku 1939 roku, aktywnie zaangażował się w działania konspiracyjne. Wspólnie z żołnierzami z 57 i 58 pułku piechoty budował struktury Związku Walki Zbrojnej. Już w kwietniu 1940 roku został oficerem sztabu komendy okręgowej ZWZ w Poznaniu. Choć krótko działał w wywiadzie ZWZ, szybko objął funkcję inspektora rejonowego w inspektoracie Poznań–teren. Do jesieni 1940 roku odpowiedzialny był za tworzenie sztabów komend obwodowych oraz prowadzenie rozmów scaleniowych z powiatowymi komendami Stronnictwa Narodowego – Armii Narodowej w Śremie i Środzie.

Mazany utrzymywał również łączność z przedstawicielami Stronnictwa Ludowego w regionie. W 1941 roku rozwijał działalność inspektoratu rejonowego ZWZ w Gnieźnie.

Niestety, 9 września 1941 roku, Wawrzyniec został aresztowany przez gestapo. W lipcu 1942 roku, wraz z innymi oficerami ZWZ i przedstawicielami Delegatury Rządu, został wywieziony z Fortu VII w nieznanym kierunku. Jego losy pozostają nieznane, a data jego śmierci nigdy nie została ustalona.

Życie prywatne

Wawrzyniec Mazany był osobą, która w swoim życiu prywatnym cieszyła się rodzinnym szczęściem. Związał się węzłem małżeńskim z Marią Wiśniewską, z którą stworzył wspólnie dom. Oboje wychowali troje dzieci, w tym Stefana, który przyszedł na świat w 1922 roku, Halina, urodzona w 1925 roku, oraz Krystyna, która przyszła na świat w 1928 roku.

Ordery i odznaczenia

W dorobku Wawrzyńca Mazanego znajdują się wielorakie odznaczenia oraz wyróżnienia, które dokumentują jego wkład w życie kraju oraz działalność patriotyczną.

  • Krzyż Niepodległości – przyznany 20 lipca 1932 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi – otrzymany w 1938 roku.

Przypisy

  1. Rybka i Stepan 2003 r., s. 402.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 3 z 11.11.1938 r., s. 40.
  3. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 11.11.1932 r., s. 381.
  5. Rocznik Oficerski 1932 r., s. 102.
  6. Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 r., s. 462.

Oceń: Wawrzyniec Mazany

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:21